Lęk i strach są emocjami dobrze znanymi przez każdego człowieka. Bywają bardzo nieprzyjemne, gdyż wiążą się z odczuciami fizycznymi, nad którymi najczęściej ciężko zapanować. Mimo że strach jest emocją często subiektywnie określaną jako niepożądana, pełni niezmiernie ważną funkcję, gdyż sygnalizuje zbliżające się zagrożenie i mobilizuje nas do reakcji walcz bądź uciekaj.
Ataki paniki
Prawie każdy człowiek w swoim życiu choć raz doświadczył ataku paniki, co prawdopodobnie miało miejsce w sytuacji silnie stresującej. Problem pojawia się jednak wtedy, gdy dochodzi do błędnej interpretacji przeżywanego doświadczenia, czego wynikiem może być ponowne przeżywanie ataków paniki w sytuacjach podobnych bądź wywołujących te same odczucia.
Zdarza się jednak, że lęk oraz gwałtowna reakcja fizjologiczna pojawiają się nagle w sytuacjach, które nie są dla nas zagrażające, a mimo to nie potrafimy zapanować nad tym, co dzieje się w głowie i w ciele. Wpadamy w tzn. „błędne koła”, które skłaniają nas do jak najszybszej ucieczki w celu zmniejszenia dyskomfortu.
Pułapki myślowe nasilają lęk
„Błędne koła” są tzn. pułapkami myślowymi, które nakręcają spiralę lęku, przez co podejmujemy zachowania podtrzymujące nieprzyjemne uczucia. Jeżeli pod wpływem zewnętrznego bądź wewnętrznego bodźca (np. przyspieszone bicie serca) do głowy przyjdzie myśl („Boję się”), która wywoła strach i objawy fizjologiczne (np. drżenie rąk, przyspieszone bicie serca, duszności) często dochodzi do błędnej interpretacji (np. „Mam atak serca”) i spirala lęku się nakręca. W takiej sytuacji najczęściej dochodzi do ucieczki bądź podjęciu zachowań zabezpieczających (np. branie głębokich oddechów), które powodują zmniejszenie niepokoju, lecz paradoksalnie podtrzymują zaburzenie i powodują, że najprawdopodobniej atak paniki powróci.
Kiedy mogę uznać, że doświadczam ataku paniki?
Według klasyfikacji diagnostycznych napad paniki jest nagłym pojawieniem się lęku, bądź nagłym zaostrzeniem przeżywanego lęku, któremu towarzyszą co najmniej 4 z 13 objawów somatycznych (tj. związanych z ciałem) lub poznawczych (tj. związanych z myśleniem):
- uczucie duszności,
- problemy żołądkowe,
- wysokie ciśnienie,
- trudności w koncentracji,
- bezsenność,
- bóle kręgosłupa,
- bóle głowy,
- kołatanie serca,
- nagłe uczucia gorąca,
- napady drgawkowe,
- zaburzenia seksualne,
- zaburzenia funkcjonowania organów wewnętrznych,
- porażenia narządów ruchu,
- derealizacja (poczucie jakby otaczający świat był zmieniony, nierealny),
- depersonalizacja (poczucie, że “ja” to “nie ja”).
Objawy muszą się utrzymywać bądź nasilać przez co najmniej 10 minut by dane doświadczenie mogło być sklasyfikowane jako napad paniki.
Jak przebiega terapia napadów paniki?
Terapeuta wraz z pacjentem odkrywają „błędne koła” oraz zachowania i inne czynniki wywołujące i podtrzymujące napady paniki. Ważnym elementem terapii jest psychoedukacja dotycząca lęku, która ma miejsce na każdym etapie terapii. Terapeuta, empatycznie i z dużą troską o zapewnienie poczucia bezpieczeństwa prowadzi pacjenta przez proces pokonywania swoich lęków. Techniki poznawcze i behawioralne dobierane są indywidualnie przez terapeutę w zależności od rodzaju i nasilenia problemu.
Kiedy szukać pomocy?
Sporadyczne występowanie ataków paniki w sytuacjach stresujących, które nie utrudniają znacznie funkcjonowania, przeważnie nie wymagają oddziaływań terapeutycznych. Jeżeli jednak ataki paniki występują w sytuacjach, które nie są zagrażające, powtarzają się i powodują ogólny większy niepokój, warto skontaktować się ze specjalistą. Terapia poznawczo-behawioralna ma wysoką skuteczność w leczeniu ataków paniki.
Umów się na konsultację z naszym specjalistą
Jeżeli czujesz, że potrzebujesz pomocy, nie zwlekaj, skontaktuj się z nami. Pierwsze spotkanie ma charakter konsultacyjny, a zatem nasz terapeuta pomoże ci określić jakiego rodzaju pomocy potrzebujesz i określi wstępny plan oddziaływań.
Umów się na wizytę
Nasi terapeuci poznawczo-behawioralni:
Podczas leczenia traumy, silnego stresu w tym stresu pourazowego wykorzystuje się metody terapeutyczne:
- EMDR (z angielskiego – Eye Movement Desensitization and Reprocesing), którą ponad 30 lat temu zapoczątkowały obserwacje i badania przeprowadzone przez Francine Shapiro, jest bardzo prężnie rozwijającą się formą psychoterapii, zyskującą wielu zwolenników na całym świecie.
- Terapia metodą przedłużonej ekspozycji
- EMDR (z angielskiego – Eye Movement Desensitization and Reprocesing), którą ponad 30 lat temu zapoczątkowały obserwacje i badania przeprowadzone przez Francine Shapiro, jest bardzo prężnie rozwijającą się formą psychoterapii, zyskującą wielu zwolenników na całym świecie.
- Terapia metodą przedłużonej ekspozycji
Najczęściej zadawane pytania
Czy potrzebuję pomocy psychologa?
Z pomocy psychologa warto skorzystać, gdy obecna sytuacja jest na tyle trudna, że niemożliwe jest samodzielne znalezienie rozwiązania bądź problemy emocjonalne utrudniają normalne funkcjonowanie. Warto się wówczas zgłosić na konsultację do jednego z naszych specjalistów, który pomoże określić czy Państwa sytuacja wymaga wsparcia psychologicznego czy też psychoterapii.
Kiedy udać się do psychologa a kiedy do psychoterapeuty?
Psycholog jest osobą wyspecjalizowaną w diagnozie, udzielaniu wsparcia psychologicznego oraz prowadzenia psychoedukacji. Psychoterapeuta to osoba, która ukończyła dodatkowe kilkuletnie szkolenie z zakresu prowadzenia terapii, a zatem jest wyspecjalizowana w leczeniu zaburzeń psychicznych.
Czy psychoterapia działa?
Psychoterapia to najczęściej stosowana metoda leczenia zaburzeń psychicznych. Może być jedyną formą pracy nad problemami pacjenta albo stanowić uzupełnienie leczenia farmakologicznego. Jej skuteczność została udowodniona wieloma badaniami (jedne z badań wskazują, iż 80% osób objętych psychoterapią czuło się i funkcjonowało lepiej, niż niejedna osoba, która nigdy nie korzystała z psychoterapii), dlatego lekarze często kierują swoich pacjentów na terapię poznawczo-behawioralną. Badania wskazały, że psychoterapia jest też skuteczniejsza niż efekt placebo. Efekt placebo oznacza oddziaływanie takich czynników, które nie dotyczą technik terapeutycznych, jak wsparcie, nastawienie, doradzanie. Nie są specyficzne jedynie dla psychoterapii i obecne mogą być również w rozmowie z przyjacielem. Najskuteczniejsza jest jednak prawdziwa psychoterapia, na której skuteczność wpływa nie tylko efekt placebo, lecz również techniki psychoterapeutyczne.
Jak przygotować się na pierwsze spotkanie?
Decyzja o podjęciu terapii jest najczęściej ważnym momentem w życiu, a zatem może budzić niepokój i stres. Warto zadbać o to, żeby przyjść na miejsce chwilę wcześniej i przez kilka minut zebrać na spokojnie myśli. Nie trzeba się specjalnie przygotowywać. Jeżeli posiadają Państwo dokumentację związaną z wcześniejszym leczeniem bądź skierowanie od psychiatry prosimy zabrać je ze sobą.
Co jeśli nie wiem, który rodzaj terapii bądź, który terapeuta byłby dla mnie najodpowiedniejszy?
Pierwsze spotkanie ma charakter konsultacji psychologicznej. Dokonamy wszelkich starań, by wysłuchać jaki jest Państwa problem i dobrać odpowiedni rodzaj oddziaływań.
Jak przebiega terapia?
Podczas pierwszych spotkań terapeuta uważnie słucha i zbiera informacje dotyczące Państwa problemu, planując przy tym dalsze oddziaływania. A zatem można powiedzieć, że początek terapii (pierwsze kilka spotkań) ma charakter diagnostyczny a jego efektem jest wyznaczenie celów terapeutycznych. Terapeuta jest mocno zaangażowany w ten proces i na bieżąco daje informację zwrotną, jednocześnie wprowadzając oddziaływania nastawione na jak najszybsze rozwiązanie problemu. Dalszy etap terapii skupia się na wprowadzeniu przez pacjenta zmian wynikających z celów terapeutycznych. Ostatni etap to podsumowanie terapii i planowanie działań w celu zapobiegania nawrotom.
Jak często odbywają się spotkania?
Spotkania odbywają się najczęściej raz w tygodniu. W sytuacji, gdy nie jest to możliwe bądź specyfika terapii dyktuje inaczej (np. w leczeniu PTSD, OCD), częstotliwość spotkań ustala się indywidualnie z terapeutą.
Jak długo trwa sesja?
Standardowo czas sesji wynosi 50 min. choć może się on różnić w zależności od rodzaju terapii. Szczegóły dotyczące czasu trwania sesji znajdziecie Państwo w naszym cenniku.
Ile trwa terapia?
Z założenia jest to terapia ograniczona w czasie, czyli terapeuta myśli o tym, aby to była terapia możliwie krótka w odniesieniu do efektów, które chcielibyśmy uzyskać określając cele terapeutyczne. Możemy zatem mówić o czasie od kilku do kilkudziesięciu sesji. Określenie tego czasu w przybliżeniu określa się już na początku procesu terapeutycznego przy aktywnym udziale pacjenta.
Czy jako rodzic/ opiekun powinnam/ powinienem przyjść na sesję z nastolatkiem?
Tak. W przypadku terapii dzieci i młodzieży pierwsze spotkanie ma charakter konsultacji rodzicielskiej, umożliwia to poznanie problemu od strony rodzica. Jeżeli Państwa dziecko nie ukończyło 15 r.ż. na pierwsze spotkanie zapraszamy wyłącznie rodziców, terapia dziecka rozpocznie się od drugiego spotkania. Zalecamy, aby młodzież od 15 r.ż. pojawiła się z rodzicem na pierwszym spotkaniu.
Czy w Centrum przestrzegamy zasady bezpieczeństwa związane z covid-19?
W naszym Centrum dokładamy wszelkich starań aby nasi pacjenci czuli się bezpiecznie. Przestrzegamy wszystkich zaleceń, które są konieczne do zachowania maksimum bezpieczeństwa podczas obecności na terenie naszej placówki
