Monika Kowalska
Jestem absolwentką studiów magisterskich na Wydziale Psychologii w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie oraz studiów magisterskich (zarządzanie i marketing) i doktoranckich na Wydziale Nauk Ekonomicznych i Zarządzania Uniwersytetu Szczecińskiego.
Ukończyłam m.in. szkołę trenerów i doradców personalnych, szkołę interwencji kryzysowej oraz szkolenia specjalistyczne tj. Professional Coach, Racjonalną Terapię Zachowania, szkolenia organizowane przez Polski Instytut Ericksonowski. Aktualnie jestem w trakcie całościowego szkolenia z psychoterapii poznawczo – behawioralnej.
Jestem członkiem Polskiego Towarzystwa Psychologicznego, Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego oraz Polskiego Towarzystwa Terapii Poznawczej i Behawioralnej. Pracę wykonuję w oparciu o kodeksy etyczne wykonywanych profesji.
Prowadzę psychoterapię indywidualną dorosłych. Pracuję zarówno w gabinecie, jak i online.
Doświadczenie kliniczne zdobywam pracując w Zespole Psychiatrii Środowiskowej Samodzielnego Publicznego Specjalistycznego Zakładu Opieki Zdrowotnej „ZDROJE”. Od blisko 11 lat orzekam o niepełnosprawności lub o stopniu niepełnosprawności. Moja praca podlega regularnej superwizji.
Doświadczenie zawodowe zdobywałam pracując również jako psycholog w interwencji kryzysowej, gdzie wspierałam osoby dorosłe doświadczające kryzysów sytuacyjnych i życiowych oraz jako psycholog w biurze doradztwa dla osób z niepełnosprawnością, wspierając ich aktywizację społeczną i zawodową. Posiadam wieloletnie doświadczenie pracy w strukturach korporacyjnych oraz w organach nadzorczych spółek kapitałowych.
W „Dialogach” udzielam wsparcia psychologicznego osobom dorosłym doświadczającym kryzysów sytuacyjnych, emocjonalnych i trudności w realizowaniu ról życiowych (rodzica, pracownika etc.) wynikających z obniżonego nastroju, doświadczania niepokoju i poczucia bezradności. Wspieram osoby dorosłe chcące lepiej poznać siebie, towarzysząc im w procesie rozwoju.
W pracy buduję relację opartą na uważności, pokorze wobec przeżywanych emocji oraz z szacunkiem do niejednoznaczności doświadczeń, które przynosi życie.
Prywatnie cenię czas spędzony w domu z moją rodziną, kocham dźwięk oddechów moich śpiących dzieci i lubię ten moment dnia, kiedy siadam w moim żółtym fotelu z książką, herbatą malinową z cytryną i uczuciem dobrze przeżytego dnia.
